março e o viagem com minha mae
Door: sophieschermervoest
Blijf op de hoogte en volg Sophie
23 April 2012 | Brazilië, Frutal
Hier ben ik weer, nadat ik na een eeuwigheid niet meer heb geschreven.. Sorry daarvoor, maar ik heb nu lang ( busreis van 8 uur... ) de tijd om jullie weer helemaal te up-to-daten. Ga er lekker voor zitten, want het word waarschijnlijk een lange blog en avonturen heb ik zeker heel wat meegemaakt de afgelopen tijd!
Begin maart had ik RYLA, een weekend van de Rotary waar je leerde over leiderschap. Het was bedoeld voor mensen tussen 18 en 30 jaar, maar de uitwisselingsstudenten van ons district waren ook uitgenodigd. Vrijdagochtend vroeg zat in de bus naar Uberlândia, waarna ik eerst naar het huis van Carl en 's avonds met alle mensen van de RYLA naar de middle of nowhere op een hele grote boederij gingen, waar we dat weekend zouden verblijven. Het was vooral weer erg leuk om alle uitwisselingsstudenten te zien! Het weekend stond vooral in het teken van speeches, workshops, spellen over leiderschap. Het was een leuk weekend en heb nu toch wel het idee dat ik als klein leidertje naar Nederland kom ;)
Verder ben ik natuurlijk naar school geweest, ging ik vaak op vrijdagavond altijd met mijn vriendinnetjes avondeten koken, logeren, sportschool, ben ik voor een Braziliaans modellenbureau gevraagd haha en was ik vooral ook druk bezig op de komst van MAMA! Toch moet ik zeggen dat ik me ook wel echt eens minder heb gevoeld. Als ik weer veel last had van die duizelingen, een beetje ziek en mijn tweede familie was gewoon heel anders dan mijn eerste familie.
Dus was ik BLIJ toen mama 1 april aankwam op het vliegveld en ik haar weer even geen bluetooth knuffel via skype, maar een echte real-life knuffel kon geven! We gingen naar het huis van mijn counselor en hadden onderweg nog even ananas gekocht (want ja Frutal staat bekend om zijn ananas en die kan natuurlijk zeker niet missen te hebben geproefd als je in Frutal bent ;)). Thuis had mama haar tassen uitgepakt en cadeautjes gegeven. Wat was ik er blij mee: boek, tijdschriften, drop, cup-a-soup, 2 shirtjes, rugzak en de lieve kaartjes van iedereen. Vooral die kaartjes, echt super! Die bewaar ik goed! 's Middags hadden we een BBQ bij mijn eerst gastfamilie, waar ze meteen ook kennismaakte met veel mensen van de Rotary en het Braziliaanse eten. De volgende dag heb ik Frutal geshowed, waar we eigenlijk al binnen een uur alle 'hoogtepunten' hadden gezien en vooral veel hebben bijgekletst. Mama was helemaal verbaasd, ze had het een klein stadje verwacht, maar zoo klein.. haha!
Verder was het tassen pakken, want de volgende ochtend brachten Nivaldo en Meira ons vroeg naar het vliegveld: op naar Fortaleza, oftewel STRAND! Wat nog leuk was, was dat we op het vliegveld zaten te wachten en we dus in hetzelfde vliegtuig bleken te zitten als het voetbalteam van Palmeiras: 1 van de grootste/bekendste voetbalclubs van Brazilië, met als coach Luiz (oude voetbalcoach van het nationale Braziliaanse team). Natuurlijk kon ik het niet laten om met ze op de foto te gaan. Ook hebben we ons moment of fame ook gehad, want toen we aankwamen op Fortaleza en door de deuren stond het letterlijk helemaal VOL met camera's van televisie, radio etc. en horde supporters haha!
En wat hebben we genoten in Fortaleza! We hebben 3 dagen een tour gedaan die je meenam naar van die paradijselijke stranden, waar de ene omgeving nog mooier was dan de andere, strandwandelingen gemaakt, gezwommen, heerlijke vis gegeten en natuurlijk gezond. Ons hotel lag ook aan het strand, daar zijn we ook nog een dagje geweest maar 's avonds werd het daar gevaarlijk dus zijn we vaak ook erg vroeg gaan slapen. Dat was trouwens juist wel lekker, want een beetje extra slaap kon ik wel gebruiken! Ook hebben we veel van die typische Braziliaanse marktjes afgelopen en hebben we de week afgesloten met een lekkere martini aan de boulevard.
Dinsdag 10 april vlogen we weer weer terug en over de terugvlucht gesproken....... We hebben nog nooit zo'n erge vlucht gehad als die vlucht van São Paulo naar Rio Preto! Eerst moesten we een uur in het vliegtuig wachten, want er waren wel 20 mensen bezig een technisch probleem aan het verhelpen aan het vliegtuig. Toen zijn we uiteindelijk toch opgestegen en daarna deden die tv'tjes het niet die altijd die aanwijzingen vertellen, dus deden de stewardessen dat old-skool. Verder ging de vlucht allemaal goed tot de landing... Toen we met de landing bijna op de grond kwamen, stegen we opeens weer met volle vaart op zonder dat de piloot iets zei. Je zag al allemaal verschrikte gezichten en toen we weer met veel geluid vanuit de motor hoog in de lucht waren, vielen opeens de motoren uit.... Nou toen hebben we allebei wel doodangsten uitgestaan en we waren volgens mij niet de enige! Gelukkig deden ze het later weer en zijn we na 15 minuten met veel gestuiter en geluid toch geland. Wat waren we blij dat we met beide benen weer op de grond stonden! Meira, Nivaldo en Mayara stonden ons op te wachten en zijn we 's avonds met hun naar de cachaçaria geweest, waar we mama kennis heeft gemaakt met de Braziliaanse drankjes haha! Die woensdag zijn we samen naar de sportschool gegaan en heeft ze daar natuurlijk Washington, mijn letterlijke GROTE vriend, en wat vrienden ontmoet. 's Avonds naar de Rotary bijeenkomst, waar we mama haar Portugese spreekvaardigheden heeft geshowed haha. Van een stukje dat ik naar het Portugees vertaald had.
En de volgende dag (donderdag) zaten we weer vroeg in de auto voor de 12 uur lange autorit naar Foz do Iguaçu! Wij zaten samen met Nivaldo en Meira in de auto en gingen samen met nog 2 andere stellen van de Rotary, die ik ook goed ken en goede vrienden van mijn gastouders zijn. Foz do Iguaçu ligt op de grens met Paraguay en Argentinië, dus gingen we op vrijdag een dagje Paraguay doen. En wauw, dat was me een dag! Ik heb nog nooit zo'n grote rotzooi stad gezien als de stad waar wij heen gingen. Auto's, motors en mensen die allemaal door elkaar gaan, hele oude gebouwen die bijna uit elkaar kunnen vallen, elektriciteitdraden die op de grond/in de lucht die allemaal in de knoop zitten, ventilatoren aan de gebouwen die hun beste tijd ook wel gehad hebben en vooral VOL met mensen en winkels. Nu zul je denken, waarom zouden ze ons daar nou naar meenemen?! Nou, niemand weet volgens mij precies waarom, maar alles is daar SPOTgoedkoop! Electronica, merkkleding, make-up, parfums etc. is allemaal 50% of soms wel 75% van de normale prijs (niet alles was echt) maar het is zeker de moeite waard voor een dagje, als je in de buurt bent. We hebben gelunched in het wannabe Harrod's van Paraguay en aan het einde van de dag hebben mama en ik de mannen getrakteerd op een lekker Breda-biertje die we daar zagen haha. De volgende dag hebben we een dagje Argentinië gedaan, waar ik natuurlijk als half-Braziliaanse/Braziliaanse-in-wording alleen mijn Braziliaanse ID had meegenomen, want paspoorten hebben Brazilianen niet nodig om de grens over te steken. Mijn moeder daarentegen had hem wel meegenomen. Ik heb nu al bedacht dat ik volgende keer wel even 2 x nadenk en mijn trots opzij zet en als toerist de grens overga.. Want nu is mijn moeder 5! stempels in haar paspoort rijker... Je reist natuurlijk voor de stempels in je paspoort ;)
Verder stelde het stadje Puerto Iguazu niet zoveel voor en waren eigenlijk alleen maar toeristenwinkels en typische Argentijnse tentjes met etenswaren. 's Avonds zijn we naar een leuke bar gegaan en de volgende dag vroeg op, wantttt we gingen eindelijk naar de watervallen van Foz do Iguaçu! Wauw en ik kan helemaal begrijpen waarom het 1 van de zeven wereldwonderen is, waaaaaat was dat indrukwekked en mooi! Je kon de watervallen al van ver zien liggen. Maar als je eenmaal in het middelpunt bij 'de keel van de duivel' staat.. Zoveel water dat allemaal naar beneden stort, echt overweldigend! Later zijn we nog naar Itaipu (grootste waterelektrisch centrum van de wereld) geweest en hebben we die dagen afgesloten in een klein Italiaans restaurantje! :D
Maandag weer de 12 uur lange autorit terug en de volgende dagen ben ik naar school geweest, mama vooral buiten van de zon genoten en vooral nog wat uitgerust en veel uitgezocht wat ze allemaal al mee naar Nederland kan nemen. Ook besloten we om de laatste dagen nog samen door te brengen en zijn we naar São Paulo gegaan. We hebben er vooral veel gelopen en nog afgesproken met Luiz Otavio (die in december in Leiden sliep). Was erg leuk om nog even samen te zijn, maar we vonden allebei geen mooie stad! Dan stond er ergens een mooi gebouw, maar dat werd dan helemaal omringd door lelijke/oude gebouwen.. Ook had ik niet verwacht dat er zoveeel mensen op straat zouden leven! Het was wel heel fijn om de reis met z'n tweeën af te sluiten :D.
Maar wat waren dit een FANTASTISCHE 3 weken!!! Aan het begin vond ik het vooral nog wel even wennen. Na 8 maanden heb ik hier mijn hele leven opgebouwd en dan was het even wennen dat mijn 'andere' leven daar opeens bijkomt. Maar dat was eigenlijk snel over! Ik heb nu natuurlijk goed mijn Portugese skills kunnen showen, want mama verstond meestal helemaal niks. Want niemand (behalve Mayara en David mijn counselor) spreekt natuurlijk Engels! Ook vond ik het super om haar alles te laten zien en dat zei ook er nu een beetje een beeld bij kan krijgen. Ze heeft de belangrijkste mensen in mijn jaar ontmoet. De reis naar Foz do Iguaçu was ook juist bijzonder omdat het ook met mijn gastouders was, die zie ik ook als mijn familie hier in Brazilië. Ondanks de taal hebben we daar onwijs veel lol gehad en een mooie tijd gehad. Ook mijn counselor David speelt ook een grote rol hier in mijn uitwisseling en heeft mijn moeder nu kunnen spreken. Ze heeft mijn school gezien en wat vrienden en vriendinnetjes ontmoet.
Maar vooral die 3 weken samen waren het fijnst. Goede gesprekken (over de leuke dingen, maar ook over de minder leuke) dezelfde humor, weer even helemaal jezelf zijn! Want het blijft toch altijd: Oost west, thuis best ;). Ook heb ik nu weer veel goede energie gekregen om er nog alles uit te halen de laatste 2 maanden! Want ja, nog maar 2 maanden en dan kom ik 27 juni aan op Nederlandse bodem! Maar eerst ga ik deze week maar even goed bijslapen, want uitrusten is er niet echt van gekomen, van families wisselen en vooral weer mijn leventje in Frutal weer oppakken. Want hoeveel ik ook de afgelopen tijd heb gereisd, het blijft altijd weer fijn om Frutal aan te komen en je vrienden etc. te zien :D
Één ding is zeker: de reis was onvergetelijk!
Beijos,
jullie halfbloedje ;)
Oh en sorry voor de grammatica, 9 maanden uit Nederland heeft wel zijn gevolgen...
Begin maart had ik RYLA, een weekend van de Rotary waar je leerde over leiderschap. Het was bedoeld voor mensen tussen 18 en 30 jaar, maar de uitwisselingsstudenten van ons district waren ook uitgenodigd. Vrijdagochtend vroeg zat in de bus naar Uberlândia, waarna ik eerst naar het huis van Carl en 's avonds met alle mensen van de RYLA naar de middle of nowhere op een hele grote boederij gingen, waar we dat weekend zouden verblijven. Het was vooral weer erg leuk om alle uitwisselingsstudenten te zien! Het weekend stond vooral in het teken van speeches, workshops, spellen over leiderschap. Het was een leuk weekend en heb nu toch wel het idee dat ik als klein leidertje naar Nederland kom ;)
Verder ben ik natuurlijk naar school geweest, ging ik vaak op vrijdagavond altijd met mijn vriendinnetjes avondeten koken, logeren, sportschool, ben ik voor een Braziliaans modellenbureau gevraagd haha en was ik vooral ook druk bezig op de komst van MAMA! Toch moet ik zeggen dat ik me ook wel echt eens minder heb gevoeld. Als ik weer veel last had van die duizelingen, een beetje ziek en mijn tweede familie was gewoon heel anders dan mijn eerste familie.
Dus was ik BLIJ toen mama 1 april aankwam op het vliegveld en ik haar weer even geen bluetooth knuffel via skype, maar een echte real-life knuffel kon geven! We gingen naar het huis van mijn counselor en hadden onderweg nog even ananas gekocht (want ja Frutal staat bekend om zijn ananas en die kan natuurlijk zeker niet missen te hebben geproefd als je in Frutal bent ;)). Thuis had mama haar tassen uitgepakt en cadeautjes gegeven. Wat was ik er blij mee: boek, tijdschriften, drop, cup-a-soup, 2 shirtjes, rugzak en de lieve kaartjes van iedereen. Vooral die kaartjes, echt super! Die bewaar ik goed! 's Middags hadden we een BBQ bij mijn eerst gastfamilie, waar ze meteen ook kennismaakte met veel mensen van de Rotary en het Braziliaanse eten. De volgende dag heb ik Frutal geshowed, waar we eigenlijk al binnen een uur alle 'hoogtepunten' hadden gezien en vooral veel hebben bijgekletst. Mama was helemaal verbaasd, ze had het een klein stadje verwacht, maar zoo klein.. haha!
Verder was het tassen pakken, want de volgende ochtend brachten Nivaldo en Meira ons vroeg naar het vliegveld: op naar Fortaleza, oftewel STRAND! Wat nog leuk was, was dat we op het vliegveld zaten te wachten en we dus in hetzelfde vliegtuig bleken te zitten als het voetbalteam van Palmeiras: 1 van de grootste/bekendste voetbalclubs van Brazilië, met als coach Luiz (oude voetbalcoach van het nationale Braziliaanse team). Natuurlijk kon ik het niet laten om met ze op de foto te gaan. Ook hebben we ons moment of fame ook gehad, want toen we aankwamen op Fortaleza en door de deuren stond het letterlijk helemaal VOL met camera's van televisie, radio etc. en horde supporters haha!
En wat hebben we genoten in Fortaleza! We hebben 3 dagen een tour gedaan die je meenam naar van die paradijselijke stranden, waar de ene omgeving nog mooier was dan de andere, strandwandelingen gemaakt, gezwommen, heerlijke vis gegeten en natuurlijk gezond. Ons hotel lag ook aan het strand, daar zijn we ook nog een dagje geweest maar 's avonds werd het daar gevaarlijk dus zijn we vaak ook erg vroeg gaan slapen. Dat was trouwens juist wel lekker, want een beetje extra slaap kon ik wel gebruiken! Ook hebben we veel van die typische Braziliaanse marktjes afgelopen en hebben we de week afgesloten met een lekkere martini aan de boulevard.
Dinsdag 10 april vlogen we weer weer terug en over de terugvlucht gesproken....... We hebben nog nooit zo'n erge vlucht gehad als die vlucht van São Paulo naar Rio Preto! Eerst moesten we een uur in het vliegtuig wachten, want er waren wel 20 mensen bezig een technisch probleem aan het verhelpen aan het vliegtuig. Toen zijn we uiteindelijk toch opgestegen en daarna deden die tv'tjes het niet die altijd die aanwijzingen vertellen, dus deden de stewardessen dat old-skool. Verder ging de vlucht allemaal goed tot de landing... Toen we met de landing bijna op de grond kwamen, stegen we opeens weer met volle vaart op zonder dat de piloot iets zei. Je zag al allemaal verschrikte gezichten en toen we weer met veel geluid vanuit de motor hoog in de lucht waren, vielen opeens de motoren uit.... Nou toen hebben we allebei wel doodangsten uitgestaan en we waren volgens mij niet de enige! Gelukkig deden ze het later weer en zijn we na 15 minuten met veel gestuiter en geluid toch geland. Wat waren we blij dat we met beide benen weer op de grond stonden! Meira, Nivaldo en Mayara stonden ons op te wachten en zijn we 's avonds met hun naar de cachaçaria geweest, waar we mama kennis heeft gemaakt met de Braziliaanse drankjes haha! Die woensdag zijn we samen naar de sportschool gegaan en heeft ze daar natuurlijk Washington, mijn letterlijke GROTE vriend, en wat vrienden ontmoet. 's Avonds naar de Rotary bijeenkomst, waar we mama haar Portugese spreekvaardigheden heeft geshowed haha. Van een stukje dat ik naar het Portugees vertaald had.
En de volgende dag (donderdag) zaten we weer vroeg in de auto voor de 12 uur lange autorit naar Foz do Iguaçu! Wij zaten samen met Nivaldo en Meira in de auto en gingen samen met nog 2 andere stellen van de Rotary, die ik ook goed ken en goede vrienden van mijn gastouders zijn. Foz do Iguaçu ligt op de grens met Paraguay en Argentinië, dus gingen we op vrijdag een dagje Paraguay doen. En wauw, dat was me een dag! Ik heb nog nooit zo'n grote rotzooi stad gezien als de stad waar wij heen gingen. Auto's, motors en mensen die allemaal door elkaar gaan, hele oude gebouwen die bijna uit elkaar kunnen vallen, elektriciteitdraden die op de grond/in de lucht die allemaal in de knoop zitten, ventilatoren aan de gebouwen die hun beste tijd ook wel gehad hebben en vooral VOL met mensen en winkels. Nu zul je denken, waarom zouden ze ons daar nou naar meenemen?! Nou, niemand weet volgens mij precies waarom, maar alles is daar SPOTgoedkoop! Electronica, merkkleding, make-up, parfums etc. is allemaal 50% of soms wel 75% van de normale prijs (niet alles was echt) maar het is zeker de moeite waard voor een dagje, als je in de buurt bent. We hebben gelunched in het wannabe Harrod's van Paraguay en aan het einde van de dag hebben mama en ik de mannen getrakteerd op een lekker Breda-biertje die we daar zagen haha. De volgende dag hebben we een dagje Argentinië gedaan, waar ik natuurlijk als half-Braziliaanse/Braziliaanse-in-wording alleen mijn Braziliaanse ID had meegenomen, want paspoorten hebben Brazilianen niet nodig om de grens over te steken. Mijn moeder daarentegen had hem wel meegenomen. Ik heb nu al bedacht dat ik volgende keer wel even 2 x nadenk en mijn trots opzij zet en als toerist de grens overga.. Want nu is mijn moeder 5! stempels in haar paspoort rijker... Je reist natuurlijk voor de stempels in je paspoort ;)
Verder stelde het stadje Puerto Iguazu niet zoveel voor en waren eigenlijk alleen maar toeristenwinkels en typische Argentijnse tentjes met etenswaren. 's Avonds zijn we naar een leuke bar gegaan en de volgende dag vroeg op, wantttt we gingen eindelijk naar de watervallen van Foz do Iguaçu! Wauw en ik kan helemaal begrijpen waarom het 1 van de zeven wereldwonderen is, waaaaaat was dat indrukwekked en mooi! Je kon de watervallen al van ver zien liggen. Maar als je eenmaal in het middelpunt bij 'de keel van de duivel' staat.. Zoveel water dat allemaal naar beneden stort, echt overweldigend! Later zijn we nog naar Itaipu (grootste waterelektrisch centrum van de wereld) geweest en hebben we die dagen afgesloten in een klein Italiaans restaurantje! :D
Maandag weer de 12 uur lange autorit terug en de volgende dagen ben ik naar school geweest, mama vooral buiten van de zon genoten en vooral nog wat uitgerust en veel uitgezocht wat ze allemaal al mee naar Nederland kan nemen. Ook besloten we om de laatste dagen nog samen door te brengen en zijn we naar São Paulo gegaan. We hebben er vooral veel gelopen en nog afgesproken met Luiz Otavio (die in december in Leiden sliep). Was erg leuk om nog even samen te zijn, maar we vonden allebei geen mooie stad! Dan stond er ergens een mooi gebouw, maar dat werd dan helemaal omringd door lelijke/oude gebouwen.. Ook had ik niet verwacht dat er zoveeel mensen op straat zouden leven! Het was wel heel fijn om de reis met z'n tweeën af te sluiten :D.
Maar wat waren dit een FANTASTISCHE 3 weken!!! Aan het begin vond ik het vooral nog wel even wennen. Na 8 maanden heb ik hier mijn hele leven opgebouwd en dan was het even wennen dat mijn 'andere' leven daar opeens bijkomt. Maar dat was eigenlijk snel over! Ik heb nu natuurlijk goed mijn Portugese skills kunnen showen, want mama verstond meestal helemaal niks. Want niemand (behalve Mayara en David mijn counselor) spreekt natuurlijk Engels! Ook vond ik het super om haar alles te laten zien en dat zei ook er nu een beetje een beeld bij kan krijgen. Ze heeft de belangrijkste mensen in mijn jaar ontmoet. De reis naar Foz do Iguaçu was ook juist bijzonder omdat het ook met mijn gastouders was, die zie ik ook als mijn familie hier in Brazilië. Ondanks de taal hebben we daar onwijs veel lol gehad en een mooie tijd gehad. Ook mijn counselor David speelt ook een grote rol hier in mijn uitwisseling en heeft mijn moeder nu kunnen spreken. Ze heeft mijn school gezien en wat vrienden en vriendinnetjes ontmoet.
Maar vooral die 3 weken samen waren het fijnst. Goede gesprekken (over de leuke dingen, maar ook over de minder leuke) dezelfde humor, weer even helemaal jezelf zijn! Want het blijft toch altijd: Oost west, thuis best ;). Ook heb ik nu weer veel goede energie gekregen om er nog alles uit te halen de laatste 2 maanden! Want ja, nog maar 2 maanden en dan kom ik 27 juni aan op Nederlandse bodem! Maar eerst ga ik deze week maar even goed bijslapen, want uitrusten is er niet echt van gekomen, van families wisselen en vooral weer mijn leventje in Frutal weer oppakken. Want hoeveel ik ook de afgelopen tijd heb gereisd, het blijft altijd weer fijn om Frutal aan te komen en je vrienden etc. te zien :D
Één ding is zeker: de reis was onvergetelijk!
Beijos,
jullie halfbloedje ;)
Oh en sorry voor de grammatica, 9 maanden uit Nederland heeft wel zijn gevolgen...
-
23 April 2012 - 19:46
Jacintha:
Wauw Phie, ik ben blij dat je t zó fijn hebt gehad met mams! Ja, die werelden die bij elkaar komen: ik ken dat, dat is fantastisch en best lastig tegelijk! En jij maar vertalen..... Ik hoor morgen hoe trots Ada op je is (maar dat weet ik natuurlijk al), dan krijg ik een caipirinha (niet dat ik daartegen kan, maar héél lekker: die maakte ik vroeger altijd voor de 'straat' als ik weer eens uit Brasil terugkwam!) en blijf ik eten. Leuk!! Want ik wil heel graag horen hoe ze het allemaal ervaren heeft met jou, en het grote Brasil! Trouwens, wat vreselijk eng met dat vliegtuig! Jakkes! Zo erg maak je het gelukkig haast nooit mee! Até mais Phietje, wen ze weer aan alles, en vooral aan je volgende familie weer!!! Beijos! -
23 April 2012 - 19:49
Karin:
Ha Sophie, leuk zo'n lang verhaal!
liefs Karin
-
23 April 2012 - 20:22
Mama:
Ha lief, wat hebben we het geweldig gehad en wat ben ik supertrots op je!! Zoals je je dit jaar staande hebt gehouden:
In een plaatsje; inderdaad veel kleiner dan ik dacht.
Met een taal die je nog helemaal niet sprak maar nu vloeiend spreekt ( jaloers :P)
Met veel leuke ervaringen maar ook met de mindere!
En wat fijn dat ik de mensen waar jij je zo bij op je gemak voelt, kon ontmoeten.
En wat hebben we veel mooie dingen gezien, de stranden, Foz do Iguazu. Wat overweldigend.
En..... wat hebben we heerlijk kunnen praten.
Al met al 3 bijzondere weken die me altijd bij zullen blijven, xx loveyou -
23 April 2012 - 20:32
Theo Rotary:
Eén en al jaloersigheid! Wat ontzettend leuk om zo iets in je leven mee te maken: met je moeder op stap als gids in een ver land! -
23 April 2012 - 21:08
Monique Overvliet:
Hoiiiii sophie,
Wat weer een heerlijk verhaal, Perry en ik hebben het gelijk gelezen, wat heb jij het toch geweldig. En je mam natuurlijk ook. Geniet nog maar lekker van je 2 maanden daar en maakt niet uit hoor van je grammatica ik zie de fouten niet hihi,. xxx monique -
24 April 2012 - 10:18
Marlouke:
Hoi Sophie,
Leuk het na te lezen, ik heb vanmorgen al alles van je moeder gehoord! natuurlijk.
Heel veel plezier in je derde gezin.
liefs
Marlouke -
24 April 2012 - 12:57
Papa:
Weer een superleuke blog om te lezen ! Ik was stiekem best jaloers op mama dat ze naar je toe ging. Ik (en Sijmen) zouden heel erg graag met haar mee zijn gegaan om zo met elkaar het land te verkennen, maar vooral om jou weer "live' te zien en te horen hoe je vloeiend portugees praat! Maar .... we gaan er in de toekomst vast nog wel eens naar toe en dan 'plakken' we er ook Argentinië aan vast !! Ik ben benieuwd hoe het gaat in je 3e gastgezin. Geniet van je laatste periode in Frutal ! Heel veel liefs xxxx
-
29 April 2012 - 22:15
Paula Werner:
Super Sophie, dat de drie weken met je moeder zo leuk waren !
Leuk dat ze nu alle mensen kent die voor jou belangrijk zijn en jouw leven daar heeft gezien. Zo kan je er altijd samen over praten later.Ik hoorde al dat je vader helemaal alleen was toen Sijmen naar Rome was.
Geniet nog van je laatste maanden, de tijd gaat opeens heel snel voor je denk ik. Ik heb je hele verhaal met enorm veel plezier gelezen ! Ben wel blij dat het vliegtuig zonder ongelukken geland is, dat lijkt me heel eng !!
Groetjes Paula Werner -
14 Mei 2012 - 07:19
Leontien:
Ik heb gisteren de verhalen van je moeder gehoord; wat hebben jullie een geweldige tijd gehad samen en wat is ze trots op je. Dat verhaal met dat vliegtuig was wat minder! Nog 3 weken en dan zit het er op; geniet nog lekker en sterkte met afscheid nemen. Het zou toch wel leuk zijn als Hello Goodbeye op Schiphol staat!
-
23 Mei 2012 - 21:02
Johan :
Skype instaleren is volgens mij goedkoper om tebellen
hoe zo halfboedje
beijo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
